بهار حرف کمی نیست ما نمی فهمیم
بهار
فقط تقویم نیست
فقط باران چلچله نیست
فقط بوی بهار نارنج نیست
فقط شکوفه های گیلاس نیست
و فقط...
بهار
فصل نماز گلهاست
فصل اذان قمری ها در مؤذنه باغ است
فصل گل دادن شکوفه های معرفت است
دشت هایی چه فراخ
كوه هایی چه بلند
در گلستانه چه بوی علفی می آمد؟
من دراین آبادی پی چیزی می گشتم
پی خوابی شاید
پی نوری ‚ ریگی ‚ لبخندی
پشت تبریزی ها
غفلت پاكی بود كه صدایم می زد
پای نی زاری ماندم باد می آمد گوش دادم
چه كسی با من حرف می زد ؟
سوسماری لغزید
راه افتادم
یونجه زاری سر راه
بعد جالیز خیار ‚ بوته های گل رنگ
و فراموشی خاك
لب آبی
گیوه ها را كندم و نشستم پاها در آب
من چه سبزم امروز
و چه اندازه تنم هوشیار است
نكند اندوهی ‚ سر رسد از پس كوه
چه كسی پشت درختان است ؟
هیچ می چرد گاوی در كرد
ظهر تابستان است
سایه ها می دانند كه چه تابستانی است
سایه هایی بی لك
گوشه ای روشن و پاك
كودكان احساس! جای بازی اینجاست
زندگی خالی نیست
مهربانی هست سیب هست ایمان هست
آری تا شقایق هست زندگی باید كرد
در دل من چیزی است مثل یك بیشه نور مثل خواب دم صبح
و چنان بی تابم كه دلم می خواهد
بدوم تا ته دشت بروم تا سر كوه
دورها آوایی است كه مرا می خواند
خدایا ، جان من ، مطمئنی با برگ برنده ی من دلمه درست نکردی؟
وقتي که غنچه هاي شکوفا
با خارهاي سبز طبيعي
در باغ ما عزيز نماندند
گلهاي کاغذي نيز
با سيم خاردار
در چشم ما عزيز نمي مانند
اگر سنگ،سنگ...
اگر آدمي ،آدمي است
اگر هر کسي جز خودش نيست
اگر اين همه آشکارا بديهي است
چرا هر شب و روز، هر بار
بناچار
هزاران دليل و سند لازم است،
که ثابت کند:
تو توئي؟
هزاران دليل و سند،
که ثابت کند...
قلاده ی سگ ها را باز کرده ام،
امشب...
در حوالی قلب من...
پرسه نزن!!!
...
...
...
هفت فلک تشنه ی پیمانه بود
خاک در این واقعه تنها نبود
این که دعا کرد، تن خاک اوست
عین اجابت، نظر پاک اوست
شاه بدین وصف به صحرا شتافت
روح دعا بود و به تن روی تافت
موکب رعد، افسر سلطان گرفت
کوکب سعد آمد و باران گرفت
ابر اجابت چو «رضا» داده است
دست علی خیبر اطلس شکست
شوکت شاهین قضا را ببین
شست همایون رضا را ببین
مرغ دلم باز هوایی شده
کفتر ایوان طلایی شده
در دل من گوشه ی بیداد، کیست؟
باز در این شیشه، پریزاد کیست؟
مرغ سلیمان دلم پر گرفت
نغمه ی داوودیم از سر گرفت
هر سر مو سرزنشم میکند
رگ رگ دل پر تپشم میکند
آمدم ای شاه امانت کجاست؟
صید توام تیر و کمانت کجاست؟
آمدم از کوچه ی دور نفس
آمده ام از طرف هیچ کس
رهگذر کوچه تنهاییام
کوچهنشین شب رسواییام
روی متابان که دخیل توام
دربه درم ابنسبیل توام
ما به غم عشق تو خو کرده ایم
ما به همین آینه رو کرده ایم
گر چه بگویند که ما ناخوشیم
با غم عشق تو، خدا را خوشیم
درد دل خویش دوا میکنیم
با غم عشق تو صفا میکنیم
طبله ی نقاره صدا میکند
شاه نگاهی به گدا میکند
گوش کنیدش که صلاتان دهد
آی مریضان که شفاتان دهد؟
با توام ای پادشه محتشم
فاختهای سوختهام، ناخوشم
نامه سیاه آمدهام یا رضا!
دیر به راه آمدهام یا رضا!
آمدهام، اذن دخولم بده
دست خدا! دست قبولم بده
گرچه بدم، نیک عتابم مکن
جان جوادت که جوابم مکن
رانده مرا گر چه بعید و قریب
از تو بعید است، امام غریب!
تولد تولد تولدت مبارک.........
۲ختر شرق وارد۴ سالگیش شد
.gif "Patoghu Com (114)")
.gif "Patoghu (3)")
اینجاست که میگن ... و چه زود دیر میشود.
حالا همگی باهم (۱و۲و۳ )
بیا شمعها رو فوت کن که صد سال زنده باشی
دست ...دست ....حالا همه باهم