عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
دهانت را می بویند مبادا گفته باشی دوستت دارم
دلت را می پویند مبادا شعله ای در آن نهان باشد
روزگار غریبی است نازنین
و عشق را کنار تیرک راهوند تازیانه می زنند
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد
روزگار غریبی است نازنین
پ.ن:..................
+ نوشته شده در سه شنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۰ ساعت ۷:۴۶ ب.ظ توسط یک شرقی