گاهی...
گاهی کم می شوم و می شکنم.
گاهی "من" نیستم و دیگری شده ام.
گاهی صدا می شوم و می گویم آنچه را نباید بگویم.
گاهی پرنده می شوم و پرواز می کنم جایی که به قفس می رسد لحظاتش.
گاهی تو به دیدنم نمی آیی و می شوی غصه نیامدن و ندیدنها.
گاهی صدایت می کنم و نمی شنوی و می شنود بیگانگان و گمراه می شوم.
گاهی باید دلم را قفس کنم و یادت نرود از وجودم.
گاهی ...
خدایا، گاه و ناگاه یادت می کنم ....
+ نوشته شده در یکشنبه ۴ دی ۱۳۹۰ ساعت ۳:۳۱ ب.ظ توسط یک شرقی